testua

Kaixo Oihane Vega naiz eta hau da nire testu zatia.


TIC-en erabilpena hezkuntza sistemaren ezagutzaren kudeaketan

Hezkuntza zentroek, TIC-ak integratu eta beraiekin berritu nahi dute. Proiektu hau, “CODIGO ABIERTO” izenarekin ezagutzen da, eta kode-iturri osoa, artxibo bitar exekutagarriak eta produktu garatuen dokumentazioa da.

Hau inguru birtual batean diseinatu dira, lankidetza eta berrikuntzarako.

Lehenengo ezaugarria bere zabaltasuna da. Kide guztiek gehienezko informazio eta taldeak lortzen duen ezagutza izateko aukera daukate.

Proiektuaren abiarazlea arazoarentzako lehenengo konponbidea garatzen du. “CODIGO ABIERTO” hau erabili daitekenean, komunikazio elektroniko kanal ezberdinak erabiltzen ditu eta “CODIGO ABIERTO”-aren beste plataforma batzuk proiektuan interesatuta dauden pertsonak erakartzeko.

Sareko ikasketa-elkarte baten “PIEDRA ANGULAR(harri angularra)” bere estruktura eta bere artxiboen edukia da. Parte-hartzea nagusitzeko erakunde hauek hainbat aukera dituzte; on-line dauden tutorialak eta modulu ariketen estruktura. Honek hasierako zailtasuna murrizten eta taldearen jarduera produktiboei hasiera ematen laguntzen du. Istrumentu hauek diseinatuak egon behar dira kide berriaren akzioak talde guztiak ebaluatu ahal izateko eta beraien harteko feedback bat sortzeko.

Hipermediak, aukera asko eskeintzen dire informazio eta komunikazioaren aurkezpenerako. Edukiak era sistematiko eta sinple batean aurkeztuak izan behar dira.

Kideen arteko komunikazioa, modalitate asinkronikoak ( foro eta korreo elektrikoa) kontribuzioen kalitatea hobetzen du eta reflexibitatea nagusitzen du, aldiz modalitate sinkronikoak (chat edo messenger) ez dauka hainbeste pisurik. Komunitate hauek erabiltzen dituzten lankidetza teknologiak hurrengoak dira; blog, wikis, API (Application Programming Interface) estruktura oso eta software baten diseinua dena eta kontrol eta azterketa sistemak.

Kontrako aspektuak sahiesteko, ikasketa komunitateek estrategia zehatz batzuk behar dituzte “zarata” eta inefikazia murrizteko. Bat, informazio zehatza eta garrantzitsua ematea da web orriandeetan. Beste bat hiperbinkuluak erabiltzea da, informazioa banatzeko eta bere produkzioaren esfortzuak hobetzeko. Gainera, taldeak helmuga zehatz batzuk ezarri behar ditu komukizaio elkartrukerako. Horretarako, foroen neurritasuna eta banantasunaren zerrenda batzuk egin behar dituzte gaien arabera.

Simpson (2005), bigarren zikloko irakasle batzuen jarrerak deskribatu zituen, non bere ikastetxeetan TIC-en erabilpenari buruzko proiektuak burutu diren:

1. Interes maila eskasa TIC-en informazio espezializatu eta hezkuntzarekiko.
2. Aurrez-aurreko elkartzeak, oinarrizko mekanismo bezala informazio eta jakintza berrien hedapenerako.
3. Departamentuko zuzendariaren lehentasuna erabaki akademikoak hartzerako momentuan.
4. Departamentuen iragazgaiztasuna.
5. Irakasleek, autonomia gradu altua erabakiak hartzera momentuan.
6. Konpromizo falta irakasleen aldetik lan egiteko beste lankideekin edo zuzendari taldearekin.

3.HEZKUNTZA ESPARRUEN FORMAZIOA TIC-EKIN

3.1 Teknologia gela: funtzioa, estruktura eta antolaketa

Gelaren espazioa antolatu eta kudeatu behar da ordenagailuak eta periferikoak (inpresora edo eskanerrak), sare konekzioak (kableduna edo antenen bitartez) eta ordenagailu edo bideoetarako proiekzio sistemak barneratzeko.

Lehenengo pausua gela teknologiko zehatzak sortzearena izan da ( inormatika gelekin, ordenagailuak dituzten laborategiekin, hezkuntza teknologiarako gelak...). Gela hauek sortu behar dituzte ikasleek ikastetxeko lan espezifiko batzuk informatika behar dutenak burutu ahal izateko.

Egun, informatika gelek sare telematikoentzako (Internet eta Intranets) sarrera daukate ikerketarako, sarean ikasketarako zabaldu diren material kurrikularrak, informazio iturriak dituzten liburutegi digitalak, baita ikasketarako ingurugiro birtualak eta lankidetza proiektuak.

Bere antolaketan espazio fisiko edo birtual bat izan behar da, aktiboa dena bere kudeaketa eta garapenean eta aberatza bere ikasketa multimodalen esperientzietan.

Teknologi gela baten hornikuntza, hurrengoa izan beharko litzateke:

1. On-line baliadideen sarrera non bideo, multimedia, testu eta grafikoen konbinazio ematen den.  Testuak eta grafikoak espezialista batek diseinatu behar ditu eta repositorio zentralizatzaile bat egon behar da ikasleei sarbidea eta zabaltasuna errazten diena, ikastetxean zein etxean.
2. Teknologien erabilgarritasuna, irakasleei irakasteko aukera ematen diena bai gela barruan eta bai gelatik kanpo (gela birtualak).
3. Ikasleek askatasuna izan ditzaten teknologien erabilgarritasunean beraien ikasketa estiloen arabera.
4. Kurrikulum indibidualen erabilgarritasuna.
5. Teknologien erabilgarritasuna interdisziplinaritatea errazten dutenak ikasketa esparruetan.
6. Espazio eta higigarri flexibleak izatea.
7. Irudi proiekzioen sistemak (ordenagailuak eta bideoak)
8. Sarrera indibidualak sare baliabidetara eta baliabide hauetara sartzeko aukera aulatik kanpo eta zentrotik kanpo.

- Gela tradizionalaren antolaketa berria

3 esparru ezberdin daude ikasleek gela erabil ditzaten:

1. Gelan bertan ordenagailu multzo bat egotea sareetarako sarrerarekin.
2. Ikasleen mahaiak arbel digital edo irakaslearen ordenagailura konektatuta dagoen pantailara begiratzeko aukera.
3. Lan egiteko txoko bat, gelaren barruan, taldelana sustatzeko teknologien laguntzarekin.

“No front” gelak

Espazioaren antolaketa arkitektonikoak baimentzen badu, espazioak flexibilizatzeko aukera egongo litzateke multzoak eta ikaste egoera ezberdinetara moldatutako banaketak erabiliz.

Gela bakoitzean “uharte” zentral bat gehitu ahal da ordenagailuekin zirkulu bat eginez. Gelaren ekipamendua arbel digital edo proiekzio pantaila batekin osatzen da. “Uharte” honetan software partekatu bat erabiltzeko aukera dago elkarlanerako. Honek, irakasleen eskola jarduerak errazten ditu eta giro flexibleago bat sortzen laguntzen du. Baita “L” itxura dagoen banaketa aukeratu ahal da, ordenagailuak gelaren alde batean jarriz.

Baliabide teknologikoa duen espazioa partekatu

Beste soluzio bat, gela zentral bat izatea hornikutza teknologiko oso batekin eta beste gela batzuekin lotura izatea da.

Gelan ikasmahai mugikorrak izatea

Higigarri mugikorrak izateak, gela berriro antolatzeko aukera ematen du hainbat funtzio garatzeko eta talde ariketak eta banakako ariketak egiteko aukera ematen du.  

-Lehen zeuden konfigurazio arkitektonikoetatik abiatuz espazio berriak sortzea

Geletan TIC-ak sartzeak espazio teknologikoen nagusitasunarekin lotu ditzakegu. Zentro berritzaileetan aplikatu da gehienbat.

-Partekatutako funtzioak, baliabide zentralizatuak

Ikastetxeak elkarrengandik hurbil badaude, baliabideak hobetu nahian, TIC-ean espezializatuta dauden zentro batzuk sortu daitezke hornikuntza teknologiko altua duten gelak eskeiniz ikasleei eta jakintza esparru jakin batzuetan egon daitezkeenak espezializatuta (zientzia, musika, plastika, hizkuntza...). Gela bakoitzak hardware eta software aproposak eskainiko ditu bere jakintza esparrura moldatuz.

-Espazio birtualen eta berrikuntza sareen sorkuntza

Muga arkitektonikoak eta aukera ekonomikoek ez dutenean espazioak moldatzen edo aldatzen usten, arazo hauek espazio birtualak sortuz gainditu daitezke; ikasketarako moldatutako espazio birtualak, gela birtualak edo kampus birtualak. Intranet baten sorkuntzak, irakasleei talde flexibleago batzuk egiten baimentzen die. Etxean sarean sartzeko sarbide zuzen bat izateko aukerak, eskolatik kanpo jakintza nagusitzeko aukera ematen du.

Ingurune birtualak, geografikoki urrun dauden ikastetxeko ikasleak eta irakasleak bildu ditzake, ikasgai ezberdinen elkartrukea errazten.

Sareak, irismen geografikoaren (lokal, eskualde, nazionala edo internazionala) eta erlazio eraren (horizontala edo bertikala) arabera ezberdin daitezke. Sare horizontalek, funtzio berdinak dituzten pertsonak eta elkarteak elkartzen ditu eta bertikalak, aldiz, funtzio ezberdinak baina interdependienteak dauzkaten pertsonak elkartzen ditu.